Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Περιβαλλοντική συνείδηση

Πλανήτης Γη: Είναι τεκμηριωμένη διαπίστωση ότι η Γη είναι σφαιρική και ότι γυρίζει γύρω από τον ήλιο.
Σημαντικό είναι και το γεγονός ότι η Γη έχει σαφή φυσικά όρια σε αντίθεση με το αχανές διάστημα που την περιβάλλει.

Άνθρωποι, φυτά και ζώα μοιράζονται στην επιφάνειά της τον ίδιο περιορισμένο χώρο και συνδέονται μεταξύ τους με μια πολύπλοκη σχέση και αλληλεξάρτηση.
Ο άνθρωπος, λοιπόν, είναι φιλοξενούμενο είδος πάνω στη Γη, που όμως έχει επιβάλλει μια στυγνή κυριαρχία- με την συμπεριφορά του και τις δραστηριότητές του- πάνω στα άλλα είδη ζωής.
Μήπως θα έπρεπε να πατάει πάνω σε αυτόν τον πλανήτη με περισσότερο σεβασμό όπως και οι υπόλοιποι φιλοξενούμενοι;

Η τεχνολογική και επιστημονική επανάσταση έχει συμβάλλει στην αλλαγή της σχέσης μας με τη Γη.

Στο όνομα της ανάπτυξης και της ευημερίας των ανθρώπινων κοινωνιών, οι τεχνολογικές και επιστημονικές εξελίξεις έχουν αποδειχθεί ευεργετικές σε πολλούς τομείς.
Όμως εκτός από τα πλεονεκτήματα, η ανθρώπινη εξέλιξη έχει και πολλές μη αναμενόμενες παρενέργειες. Καταναλώνουμε αλόγιστα, χωρίς σοφία και σύνεση τους φυσικούς πόρους της Γης. Κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα πραγματοποιείται με ισχυρά μέσα γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα απρόσμενες επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Μήπως πρέπει να συλλογιστούμε σοβαρά έστω το μέλλον των παιδιών μας και την επιτακτική μας υποχρέωση να διαφυλάξουμε το μέλλον τους και να προστατεύσουμε τη Γη που θα παραλάβουν;
Φανταστείτε ένα διάλογο με τα παιδιά ή και τα εγγόνια μας μετά από 15-20 χρόνια. Τι άραγε να μας ρώταγαν επειδή αποτύχαμε να προστατεύσουμε τη Γη που είναι εξίσου δικό τους σπίτι;

«Τι σκεφτόσασταν; γιατί δεν ενδιαφερθήκατε για εμάς;

Ήσασταν απασχολημένοι με τους ίδιους σας τους εαυτούς που δεν μπορέσατε ή δεν θέλατε να εμποδίσετε την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος;»
Ποια θα ήταν τότε η απάντησή μας σε αυτά τα παιδιά; Μπορούμε, σήμερα, να δώσουμε απάντηση σε αυτές τις απορίες, αλλά όχι με λόγια και υποσχέσεις αλλά με τις πράξεις μας. Τα παιδιά θα μας ευγνωμονούν για το μέλλον που θα έχουμε αφήσει.

Έτσι κι αλλιώς, τη Γη δεν την κληροδοτούμε στα παιδιά μας αλλά τη δανειζόμαστε από αυτά. Αυτός, άλλωστε είναι και ο ορισμός της Αειφόρου Ανάπτυξης, της σημαντικότερης πρόκλησης της ανθρωπότητας σήμερα.
Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να αναθεωρήσουμε τις αξίες που αφορούν στις δραστηριότητες μας ατομικές και συλλογικές και που επηρεάζουν τις σχέσεις ανάμεσα στην ποιότητα ζωής και την ποιότητα του φυσικού περιβάλλοντος. Δεν είναι εύκολο από τη μια στιγμή στην άλλη να αφυπνισθούμε όσον αφορά στα περιβαλλοντικά προβλήματα, αλλά ούτε ακατόρθωτο.


Κατερίνα Αγγ. Παναγιωτοπούλου
(Περιβαλλοντολόγος με ειδικότητα στην Περιβαλλοντική Διαχείριση και Εκπαίδευση)