Μπορούμε να συζητάμε ανέξοδα και αδιέξοδα για ώρες, ποιος όπλισε το χέρι ενος τσαμπουκαλεμένου αστυνομικού;
Αλλά αυτό το έχουμε ξαναδεί. Όλοι αυτοί που φώναζαν για μια αποτελεσματική αστυνομία, για μια αστυνομία που θα σέβεται δικαιώματα και θα προστατεύει τον πολίτη, την χρησιμοποίησαν, την εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο, άλλοτε προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, και άλλοτε κάνοντας τους αυστηρούς τιμητές.
Ανάλογα την ώρα, ανάλογα το κύμα, ανάλογα το συμφέρον του καθενός.
Όταν ο Μελίστας δολοφόνησε τον Καλτεζά, ο Κουτσογιωργας τότε Υπουργός Δημοσιας Τάξης παραιτήθηκε και η παραίτηση του δεν έγινε αποδεκτή.
Το ίδιο σήμερα και του Παυλόπουλου και του Χηνοφώτη.Ναι, ο πολιτικός έχει την πολιτική του ευθύνη όπως και ο Αρχηγός της Αστυνομίας, έχει την δική του.
Σε πρώτη φάση, ας γίνουν αποδεκτές και οι δύο. Έτσι, για την τιμή των όπλων. Έτσι για μια στοιχειώδη εκτόνωση του λαϊκού αισθήματος οργής και αγανάκτησης. Έτσι για το βάρος του αίματος ενός αδικοχαμένου έφηβου, που δεν αγωνιζόταν για τίποτα, αλλά που δεν φανταζόταν ότι αυτό το παιχνιδάκι υψηλής τηλεθέασης, αυτό το κλέφτες και αστυνόμοι που είναι το αγαπημένο ψωμοτυρι των ΜΜΕ, για αυτόν θα ήταν ένα παιχνίδι θανάτου.
Αλλά το χειρότερο από τον αστυνομικό δολοφόνο, είναι όλοι όσοι προσπαθούν να ασελγήσουν στο κορμάκι αυτού του άμοιρου παιδιού.
Τα κόμματα, με την λάμψη του αρπακτικού, που είδαν μια ευκαιρία για πιο ευκολο γιουρούσι στην εξουσία.
Τα ΜΜΕ, που εξάπτουν την φαντασία των νοικοκυραίων, και που από εκατοντάδες ειρηνικές πορείες εστιάζουν στους 30 προβοκάτορες κουκουλοφόρους.
Αλλά αυτό το έχουμε ξαναδεί. Όλοι αυτοί που φώναζαν για μια αποτελεσματική αστυνομία, για μια αστυνομία που θα σέβεται δικαιώματα και θα προστατεύει τον πολίτη, την χρησιμοποίησαν, την εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο, άλλοτε προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, και άλλοτε κάνοντας τους αυστηρούς τιμητές.
Ανάλογα την ώρα, ανάλογα το κύμα, ανάλογα το συμφέρον του καθενός.
Όταν ο Μελίστας δολοφόνησε τον Καλτεζά, ο Κουτσογιωργας τότε Υπουργός Δημοσιας Τάξης παραιτήθηκε και η παραίτηση του δεν έγινε αποδεκτή.
Το ίδιο σήμερα και του Παυλόπουλου και του Χηνοφώτη.Ναι, ο πολιτικός έχει την πολιτική του ευθύνη όπως και ο Αρχηγός της Αστυνομίας, έχει την δική του.
Σε πρώτη φάση, ας γίνουν αποδεκτές και οι δύο. Έτσι, για την τιμή των όπλων. Έτσι για μια στοιχειώδη εκτόνωση του λαϊκού αισθήματος οργής και αγανάκτησης. Έτσι για το βάρος του αίματος ενός αδικοχαμένου έφηβου, που δεν αγωνιζόταν για τίποτα, αλλά που δεν φανταζόταν ότι αυτό το παιχνιδάκι υψηλής τηλεθέασης, αυτό το κλέφτες και αστυνόμοι που είναι το αγαπημένο ψωμοτυρι των ΜΜΕ, για αυτόν θα ήταν ένα παιχνίδι θανάτου.
Αλλά το χειρότερο από τον αστυνομικό δολοφόνο, είναι όλοι όσοι προσπαθούν να ασελγήσουν στο κορμάκι αυτού του άμοιρου παιδιού.
Τα κόμματα, με την λάμψη του αρπακτικού, που είδαν μια ευκαιρία για πιο ευκολο γιουρούσι στην εξουσία.
Τα ΜΜΕ, που εξάπτουν την φαντασία των νοικοκυραίων, και που από εκατοντάδες ειρηνικές πορείες εστιάζουν στους 30 προβοκάτορες κουκουλοφόρους.
Κόμματα, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, ακόμα και εμείς που ...φιλοσοφούμε.
Χρόνια ολόκληρα, όταν ο φασισμός που όλοι, μα όλοι καλλιεργούν στην Αστυνομία, δείξει το πρόσωπο του, η τυφλή βία προσπαθεί να συμψηφίσει το έγκλημα.
Και πόσο ...τυφλή είναι;;
Πόσα χρόνια ακούω για τους ....αγανακτισμένους που δρώντας προβοκατόρικα απλά συμψηφίζουν;; Απλά κοιμίζουν όλους εμάς τους νοικοκυραίους, ότι είμαστε άμοιροι του εγκλήματος.
Αν πραγματικά θέλουμε να τιμήσουμε και όχι να σκυλευσουμε το τόσο αδικοχαμένο παιδί, αν μας έχει μείνει ένας στοιχειώδης ορθολογισμός και στοιχειώδης σεβασμός για την Δημοκρατία, αν η εμπειρία μας έχει δείξει, ότι όλα αυτά δεν είναι παρά η αιτία για να δικαιολογηθεί ακόμα μεγαλύτερη καταστολή, ας ζητήσουμε από τους φορείς της Δημοκρατίας, από τα κόμματα, από τους συνδικαλιστικούς και παραγωγικούς φορείς, από τα media, να αναλάβουν την ευθύνη τους.
Μπορεί η ΓΣΕΕ να περιφρουρήσει την πορεία της την Τετάρτη;
Αν πιστεύει ότι μπορεί ας την πραγματοποιήσει
Αλλά ας αναλάβει και την ευθύνη.
Και αν δεν μπορεί, ας βγει μπροστά έντιμα, υπεύθυνα, όπως αξίζει στον εκπρόσωπο των εργαζομένων, να την αναστείλει.
Ναι, ο αστυνομικός είναι δολοφόνος, αλλά αν καθένας μας δεν αναλάβει την δική του ευθύνη, θα είμαστε όλοι δολοφόνοι, και όχι μόνο του επόμενου, γιατί ναι θα υπάρξει επόμενος, διαδηλωτής, αστυνομικός, τυχαίος πολίτης, τι σημασία έχει, από πότε η ανθρώπινη ζωή έχει άλλη τιμή ανάλογα με το σε ποιο μπλοκ βρίσκεσαι,....αλλά και αυτού του μικρού, που το αίμα του θα βαραίνει την αμέλεια, την αδιαφορία, τον ωχαδερφισμό μας, το άραγμα μας στον καναπέ και πάνω από όλα το ότι είμαστε πια θεατές και πελάτες αυτής της χώρας.
Χρόνια ολόκληρα, όταν ο φασισμός που όλοι, μα όλοι καλλιεργούν στην Αστυνομία, δείξει το πρόσωπο του, η τυφλή βία προσπαθεί να συμψηφίσει το έγκλημα.
Και πόσο ...τυφλή είναι;;
Πόσα χρόνια ακούω για τους ....αγανακτισμένους που δρώντας προβοκατόρικα απλά συμψηφίζουν;; Απλά κοιμίζουν όλους εμάς τους νοικοκυραίους, ότι είμαστε άμοιροι του εγκλήματος.
Αν πραγματικά θέλουμε να τιμήσουμε και όχι να σκυλευσουμε το τόσο αδικοχαμένο παιδί, αν μας έχει μείνει ένας στοιχειώδης ορθολογισμός και στοιχειώδης σεβασμός για την Δημοκρατία, αν η εμπειρία μας έχει δείξει, ότι όλα αυτά δεν είναι παρά η αιτία για να δικαιολογηθεί ακόμα μεγαλύτερη καταστολή, ας ζητήσουμε από τους φορείς της Δημοκρατίας, από τα κόμματα, από τους συνδικαλιστικούς και παραγωγικούς φορείς, από τα media, να αναλάβουν την ευθύνη τους.
Μπορεί η ΓΣΕΕ να περιφρουρήσει την πορεία της την Τετάρτη;
Αν πιστεύει ότι μπορεί ας την πραγματοποιήσει
Αλλά ας αναλάβει και την ευθύνη.
Και αν δεν μπορεί, ας βγει μπροστά έντιμα, υπεύθυνα, όπως αξίζει στον εκπρόσωπο των εργαζομένων, να την αναστείλει.
Ναι, ο αστυνομικός είναι δολοφόνος, αλλά αν καθένας μας δεν αναλάβει την δική του ευθύνη, θα είμαστε όλοι δολοφόνοι, και όχι μόνο του επόμενου, γιατί ναι θα υπάρξει επόμενος, διαδηλωτής, αστυνομικός, τυχαίος πολίτης, τι σημασία έχει, από πότε η ανθρώπινη ζωή έχει άλλη τιμή ανάλογα με το σε ποιο μπλοκ βρίσκεσαι,....αλλά και αυτού του μικρού, που το αίμα του θα βαραίνει την αμέλεια, την αδιαφορία, τον ωχαδερφισμό μας, το άραγμα μας στον καναπέ και πάνω από όλα το ότι είμαστε πια θεατές και πελάτες αυτής της χώρας.
